لما
بناخد موقف معين من شخص
بنستقبل
كل وأبسط تصرفاتة وكلامة على إنها أثبات للموقف دة
مع أن ممكن جدًا مايكنش ده صح
بس
عقلنا وقتها مش بيقدر يترجم التصرفات إلا بطريقة واحدة
اللى
هو اصلًا متوقعها ومستنيها
*****
لما
بننجرح وبنبعد عن أشخاص كانوا مهمين فى حياتنا
وبتجمعنا
بيهم الظروف والأيام من تانى
بنخاف
اوى نرجع نكون معاهم زى الاول
بيبقى
فى جوانا سببين للخوف ده
خوف
من مشاعرنا اللى اتغيرت من ناحيتهم او حتى أصبحت مبهمه التفاصيل
وخوف
انهم يقدروا يجرحونا تانى !
*****
الحنين
كلمة
حروفها قليلة اوى
بس
كل حرف منها
بيخلق
جوانا كيان كامل .. بنشتاقلة ..و بنحتاجة
كل
ما بترجع تانى ذكرياتنا وتجبرنا نَحَنّ لحاجات كتير مرينا بيها فى حياتنا
وارد
جدًا الحاجات دى مايكنش ليها مكان
او
حتى مابقاش ليها طعم
بس
الحنين اللى جواك دايمًا بيشدك أنك تشوفها بنفس النظره
اللى كنت بتشوفها بيها زمان
وعشان
كدة بتفضل بردو شايفها بنفس جمال زمان
واللى
اصلًا مابقاش موجود
وده
اللى بيخلي الحنين فى اوقات كتير اوى يتغلب علينا
*****
فى
حاجات فى حياتنا سواء بسيطه جدًا او كبيرة جدًا بنحس أنه مُسَلِّم بيها
يعنى
كأنها لازم تكون فى حياتنا
وغير
وارد فكرة فقدها نهائى فى بالنا
بس
اول ما بنشوف حد غيرنا مش بيملكها
بنتخيل
نفسنا من غير النعمة دى
وبنبدأ
نستوعب فكرة فقد نعمه من نَعَم ربنا علينا
وساعتها
بس مش بنقدر غير أننا نحمد ربنا على حاجات كتير اوى بعتها لينا
ونسينا
نشكرة كتير عليها
*****
ماتطلبش
من حد يعاملك بأكثر من الطريقة اللى بتتعامل معاه بيها
على
اد ما تدى على اد ما هتاخد
وعشان
كده ماتستناش اكتر من اللى انت نفسك تقدر تديه