ده جنان ده والا ايه؟!!!؟

من ساعه الامتحانات وانا عندى احساس غريب
(ده بخلاف طبعا احساس الاكتئاب الفظيع من الامتحانات الهايله اللى مريت بيها)
حاسه انى نفسى اقف فى مكان فااااااضى واشد فى شعرى واقول عاااااااااااااااااااا
عااااااااا دى مش يعنى بعيط
لا لا
دى اعتراضا منى على كل حاجه حواليا
على الناس وتصرفاتهم وعليا وعلي تصرفاتى
ايوه واركز اوى عليا وعلى تصرفاتى دى
انا بقيت وحششششششششششششششه
فى اعتراف اكتر من كده؟؟!!؟؟
مابقتش عارفه اتعامل كويس مع الناس
مابقتش عايزه اكلم حد
مابقتش عايزه احكى حاجه عنى
مابقتش عارفه اسامح حد
مابقتش بهتم بحاجه ولا بهتم بحد ولا فاااااااااارقه معايا
عايزه اعيش فى هدوء من غير دوشه (هسسسسسسسس يعنى)
سور عااااااااالى اتبنى جوايا من ناحيه ناس كتير
من اقل موقف بزهق وبتخنق وبمل وبتعصب وبتنرفز وباكل فى هدومى وبقطع فى شعرى
تقريبا والله اعلم بتلكك !!!
لدرجه انى بقيت احس ان جالى مرض نفسى مثلا
وعارفه ان ماحدش هيستحملنى على الحال ده كتير
والمصيبه والمشكله انى مش عايزه حد يستحملنى اصلا
انا بقيت مخنوقه ومضايقه من نفسى
فما بالك الناس بقى تعمل فيا ايه؟
يولعوا فيا؟ والا يعلقونى من رجليا لمده اسبوع فى الشمس الحارقه دى
يمكن اتلم واحترم اخلاقى واتعدل
واتكلم كويس وارد كويس وابطل ازعق واترنرفز على اقل حاجه
غير بقى كل ده
انا مابقتش بشوف فيا الا الحاجات الوحشه
كل موقف كنت ساذجه فيه
كل حاجه عملتها غلط بقصد او من غير قصد
او كلمه تضايق وتخنق وتشل قولتها
كل تصرف اهبل وعبيط طلع منى
كل الحاجات دى شايفاها بتعدى قدام عينى
ياترى ده نتيجه طبيعيه لقله الزوق اللى بقيت فيها؟
والا جنان ده والا ايييييييييييه؟!!!!!!!!!؟